سفر به جزیره پالاوان - مجله حیات

نخست گشتی می زنیم در پورتو پرنسس، بزرگترین شهر این جزیره که وسیع ترین استان فیلیپین هم محسوب می شود. جزیره پالاوان دریای سولو را از دریا چین جنوبی جدا می کند. جنگل های انبوه استوایی نیمی از مساحت این جزیره پوشیده است.

به پارک ملی پورتو پرنسس می رویم که به دلیل داشتن گونه های گیاهی و جانوری کم نظیر اعم از درختان کرنا یا مانگرو در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته و خوشبختانه آسیب چندانی از توفان خوفناک ماه نوامبر گذشته ندیده است.

آیدا مویانو راهنمای ما در این سفر با ترانه ای زیبا ما را به قلب جنگل هدایت می کند. او سال ها است که برای محافظت از این منطقه تلاش می کند و از عشاق این طبیعت کم نظیر و درخت های مانگرو است. او می گوید: اکوسیستم این جنگل بدون مانگرو مختل خواهد شد. تعادل محیط زیست این منطقه بین حیوانات و انسان ها و مانگروها شکل می گیرد. حیوانات در این درختان پناهگاه و منابع غذایی مورد نیازشان را می یابند.

یکی از آن حیوانات مار مانگرو نام دارد. خزنده ای کمیاب که بیشتر روز را چرت می زند و شب ها به شکار می رود. مویانو می افزاید: مار مانگرو از ماهی های کوچک تغذیه می کند و به این دلیل هم بیشتر بر روی درخت های کرانه رودخانه دیده می شود.

از جنگل به ساحل دریا رفتیم تا از طولانی ترین رودخانه زیر زمینی جهان دیدنم کنیم که در فهرست میراث جهانی یونسکو و تارنمای بنیاد عجایب هفتگانه طبیعت هم ثبت شده است. سفری به مسافت هشت کیلومتر در قلب دالان ها و غارهای تاریکی که گفته می شود حدود 23 میلیون سال پیش شکل گرفته اند و امروز به یکی از جاذبه های طبیعی و گردشگری فیلیپین تبدیل شده است. راهنمای در این سفر اینگونه توضیح می دهد: اینجا پناهگاه حیوانات گوناگونی است؛ گونه های متنوعی از خفاش و چلچله و البته جانورانی کم نظیر مثل این رتیل غول پیکر.

اینجا حدود 40 هزار خفاش در هماهنگی کامل با گونه منحصر به فردی از چلچله غارزی شب و روز می گذرانند که پیروز شده در طول تاریخ تکامل، خود را با زندگی در تاریکی وقف دهد. راهنما می افزاید: آنها مانند نهنگ ها از روش پژواک یابی استفاده می کنند و هنگام پرواز میان درخت ها و غارهای محل زندگیشان جهت خود را می یابند.

گفته می شود که زندگی آنها در درون غارها از سه میلیون سال پیش آغاز شده است. به تازگی یک گروه پژوهشی ایتالیایی فسیل گونه ای از گاو دریایی را کشف کردند که تخمین زده می شود 20 میلیون سال پیش در این رودخانه زیر زمینی زندگی می کرده است. کشفی که از غنای طبیعی و رازهای نهفته این ناحیه حکایت دارد. راهنما در پایان سفرمان می گوید: سفر به این رودخانه زیر زمینی، سفر به یک جهانی دیگر است. در پایان این جهت احساس می کند که گویی در بعد دیگری سفر کرده اید و پس از یک تجربه بی نظیر به جهانی خود بازگشته اید که جهانی واقعیت ها است.