یک سکانس خونین برای کارگردان جوان - مجله حیات

به گزارش گروه حوادث خبرنگاران به نقل از روزنامه جام جم، ساعت 4 بامداد یکشنبه بیست وششم اردیبهشت سال جاری مردی زباله گرد برای یافتن پلاستیک و وسایل بازیافتی سمت سطل زباله ای در خیابان نفیسی، فاز سوم شهرک اکباتان تهران رفت. در میان زباله ها کیسه ای مشکی دید و پس از باز کردن در آن، با بقایای یک جسد روبه رو شد.

وحشتزده خود را به نگهبان مجتمعی در آن حوالی رساند و ماجرا را به او خبر داد. دقایقی بعد با حضور ماموران کلانتری آزادی در محل، تحقیقات جنایی شروع شد و با خارج کردن کیسه از سطل دو کف دست، دو کتف، سرشانه و دو پاشنه پای مردانه پیدا کردند اما سر و بقایای بدن در آن کیسه نبود. آنالیز ها نشان داد مقتول در مکان دیگری کشته شده و بعد جسد تکه تکه شده به این سطل زباله انتقال یافته است.

ماموران به بازبینی دوربین های مداربسته اطراف محل کشف جسد پرداختند که معلوم شد زن و مردی سالخورده چمدانی را از خودرو بیرون آورده و کیسه هایی که بقایای جسد در آن بوده را از داخل چمدان بیرون آورده و در سطل انداختند.در ادامه با آنالیز اثر انگشت مقتول، هویت او شناسایی شد: بابک خرمدین، 47ساله، از کارگردانان سینما، قربانی این جنایت هولناک بود.

او با والدین سالخورده اش در آپارتمانی در فاز اول شهرک اکباتان تهران زندگی می کرد. ماموران شش ساعت بعد از کشف جسد راهی خانه مقتول شده و پدر و مادر او را در حالی که چمدانی در دست داشتند در حال خروج از ساختمان دیدند. آنها بازداشت شده و بقایای جسد در آن دیده شد.

اعتراف هولناک پدر به قتل پسر

متهمان پس از انتقال به پلیس آگاهی تهران در جریان تحقیقات به قتل پسرشان اعتراف کردند.دیروز، دوشنبه، متهمان برای ادامه تحقیقات به شعبه پنجم بازپرسی دادسرای جنایی تهران منتقل شدند. مرد 81ساله که از قتل پسرش پشیمان نبود، به بازپرس جنایی گفت: پسرم فوق لیسانس کارگردانی داشت و در یکی از دانشگاه های شهر کرج در رشته کارگردانی و فیلمنامه نویسی تدریس می کرد. من و پسرم از نظر عقاید و طرز رفتار با هم اختلاف و درگیری داشتیم.

با شیوع کرونا او در خانه به هنرجویانش آموزش می داد که من مخالف این کار بودم. او حتی چند بار مادرش را کتک زد. برای دوری از پسرمان، سه ماه به شمال رفتیم و آنجا زندگی می کردیم. وقتی برگشتیم او رفتارش را تغییر نداده بود و همچنان کلاس هایش را در خانه برگزار می کرد. من راننده تاکسی هستم و دو سیلو و خانه ای در مشهد دارم که به بابک گفتم آنها را می فروشم و به تو می دهم تا با آن خانه ای بگیری و در آنها کلاس ها را برگزار کنی اما قبول نمی کرد. رفتار های پسرم باعث شد در یک ماه 15کیلو وزن کم کنم که وقتی به پزشک مراجعه کردم، گفت به علت استرس است و با این رویه یک سال بیشتر زنده نخواهم ماند.

وقتی کار به اینجا رسید، تصمیم به قتلش گرفتیم. او حتی یک بار مدعی شد با خانمی در خارج از کشور آشنا شده و قرار است این خانم سه میلیارد تومان به او بدهد تا زندگی مستقلی داشته باشد اما این ادعا هم به واقعیت نرسید. آدینه شب همسرم زرشک پلو و مرغ درست نموده بود. هشت قرص خواب داخل آن انداخت اما پسرمان غذا را نخورد. روز بعد با او صحبت کردم و خواستم رفتارش را تغییر دهد. حتی پیشنهاد دادم این خانه را بفروشیم و با سهمش خانه ای برای خودش بگیرد که بازهم قبول نکرد. تهد یدش کردم اگر رفتارش را اصلاح نکند، بلایی سر او می آورم که گفت کسی نمی تواند بلایی سر من بیاورد.

متهم به قتل ادامه داد: بعدازظهر آدینه زرشک پلو و مرغ مسموم را از یخچال برداشت و بعد از گرم کردن غذا، آن را خورد. حالش بد شد و با همان شرایط با من درگیری پیدا کرد که نتوانست خودش را کنترل کند و روی زمین افتاد. با بند پوتین و کتانی پاهایش را بستم که تکان نخورد. با بست های پلاستیکی خفه اش کردم. بعد با برداشتن چاقو از آشپزخانه دو ضربه به قلب پسرم زدم. تصمیم داشتیم بعد از بردن جسد به بیرون از خانه خودمان را تسلیم کنیم. من و همسرم جسد پسرمان را به حمام بردیم.

ساعت 12 شب بود که با تیشه، اره و چاقو جسد او را مثله کردم. تکه های بدن او را در کیسه های مشکی گذاشتم و با قراردادن در چمدانی با همسرم از خانه خارج کردم و در صندوق عقب خودرو گذاشتم و بقایای جسدش را در سطل های زباله در سه محله در آریاشهر، اکباتان و میدان صنعت تهران انداختیم و به خانه بازگشتیم. کمی از بقایای جسد مانده بود و می خواستیم آن را هم بیرون ببریم که پلیس سررسید و بازداشت شدیم.

این در حالی بود که مادر مقتول هم در جریان تحقیقات گفته های شوهرش را تایید کرد.

تعداد بازدید : 521

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

سکانس های یک جنایت

چهره اش با عکسی که در کنار پسرش منتشرشده فرق دارد؛ لاغرتر است و لباس زندان به تن دارد. پشیمانی و ناراحتی در چهره اش دیده نمی گردد.

وقتی دانشگاه تعطیل شد او دختران را به خانه می آورد و مادرش را مجبور می کرد از آنها پذیرایی کند.

وقتی به کارهایش اعتراض می کردیم به ما حمله می کرد و چندبار هم مادرش را کتک زد.

نمی دانم چرا دانشجوهای او فقط دختر بودند و چرا هیچ وقت پسری به خانه نمی آمد. او با دختران به اتاق می رفت و می دانستیم با آنها رابطه دارد.

او در مدرسه درسخوان نبود و چندبار می خواستند اخراجش نمایند و به سختی او را به دانشگاه فرستادم.

تهدیدش کردم از این خانه برود اما می گفت، مگر این که جنازه اش از این خانه برود و من هم جرات ندارم او را بکشم.

بعد از کشتن او نمی دانستم با جسدش چه کنم و تنها راهی که به ذهنم رسید این بود که آن را تکه تکه کنم و در بسته های مختلف بگذارم و در منطقه ها مختلف شهر رها کنم.