کشف یک تکه پازل نو از معمای حیات در مریخ! - مجله حیات

به گزارش خبرنگاران، هنگامی که فضاپیمای Perseverance ناسا در فوریه 2021 با چتر بر روی سطح غبارآلود مریخ فرود آمد، برنامه چندین ساله این وسیله نقلیه برای کاوش در اطراف سیاره سرخ و نمونه برداری از آن آغاز شد. این یکی از تازهترین تلاش های بشر برای پاسخ به سوال طرح شده از طریق دیوید بووی در سال 1971 بود که آیا زندگی در مریخ وجود داشته است. با این همه تا حدود سال 2030 طول خواهد کشید که ناسا این نمونه ها را به زمین بازگرداند، پس تا آن زمان باید منتظر بمانیم. ولی این بدان معنا نیست که ما تا سال 2030 باید دست روی دست بگذاریم، چون هم اکنون نیز نمونه های مریخی در حال آزمایش هستند.

در مطالعه تازهی که در ژورنال Science Advances در 11 می 2022 منتشر شد، یک تیم تحقیقاتی بین المللی با استفاده از اسکن پیشرفته، یک شهاب سنگ تقریباً 1.3 میلیارد ساله مریخی را مورد مطالعه قرار دادند. جوزفین مارتل، دانشجوی دکترای زمین شناسی در دانشگاه لوند توضیح می دهد: برای یافتن پاسخ این سوال که آیا زمانی در مریخ حیات وجود داشته یا نه، ما باید بررسی می کردیم که این سنگ که زمانی سطح سیاره سرخ را تشکیل می داده، تا چه حد در معرض آب بوده و چقدر بدان واکنش نشان داده است.

برای پاسخ به این سوال که آیا سیستم هیدروترمال در سیاره سرخ وجود داشته که به طور کلی محیط مساعدی برای شکلگیری حیات است، محققان از توموگرافی نوترونی و اشعه ایکس استفاده کردند. توموگرافی اشعه ایکس یک روش رایج برای بررسی یک شی بدون آسیب رساندن به آن است. جالب است بدانید که ناسا نیز قرار است نمونه های فضاپیمای Perseverance را که قرار است در سال 2030 به زمین آورده شوند را با همین روش مطالعه کند.

این روش به این دلیل انتخاب شد، زیرا نوترون ها به هیدروژن بسیار حساس هستند. به این معنی که اگر یک کانی حاوی هیدروژن باشد، می توان آن را به صورت سه بعدی بررسی کرد و دید که هیدروژن در کجای شهاب سنگ قرار گرفته است. هنگامی که دانشمندان موادی از مریخ را مطالعه می کنند، هیدروژن (H) همیشه مورد توجه است، زیرا پیش نیاز حیات آبی (H2O) است که ما می شناسیم. نتایج نشان می دهد که به نظر می رسد بخش نسبتاً کوچکی از نمونه به آب واکنش نشان داده است و بنابراین احتمالاً یک سیستم گرمابی بزرگ نبوده است که منجر به تغییر شده است.

توضیح محتمل تر این است که این واکنش پس از ذوب شدن انباشته های کوچک یخ زیرزمینی در طی برخورد شهاب سنگ در حدود 630 میلیون سال پیش رخ داده است. ژوزفین مارتل می گوید البته، این بدان معنا نیست که زندگی نمی توانست در مکان های دیگر روی مریخ وجود داشته باشد، یا اینکه در زمان های دیگر زندگی نمی توانست وجود داشته باشد. محققان امیدوارند زمانی که ناسا اولین نمونه ها را از مریخ در حدود سال 2030 بازگرداند، نتایج مطالعه آن ها مفید باشد. در واقع، دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم فناوری فعلی با نوترون و توموگرافی اشعه ایکس در صورت آمدن نمونه های تازه از مریخ، مفید خواهد بود.

جوزفین مارتل نتیجه می گیرد: اگر فرصتی برای مطالعه این نمونه ها در مرکز تحقیقاتی European Spallation Source، ESS در لوند داشته باشیم، جالب خواهد بود که ما تا آن زمان قوی ترین منبع نوترونی جهان را خواهیم داشت. به هر روی، شهاب سنگ مریخی تازه بررسی شده، نشان می دهد که مریخ در دوره ای که شاید مربوط به 1.3 میلیارد سال پیش باشد، نشانه هایی از حیات گسترده را حداقل در منطقه ای که سنگ از آنجا آمده است، نداشته. اما این زمان بسیار زیادی است و هنوز معمای وجود حیان در زمان های بعدی، جذابیت خود را حفظ کرده است.

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران