کشف یک چاه آرزو با قدمت 3 هزار سال در آلمان - مجله حیات

خبرنگاران | در شهر گرمرینگ در استان باواریای آلمان بقایایی از یک چاه متعلق به عصر برنز با دیواره های چوبی پیدا شده که درون آن پر از اشیاء و آثارِ آیینی و مناسکی است. احتمالا مردمان باستانی این منطقه، زیورآلات و بعضی از آثار سفالی خاص را به عنوان پیشکش ها و نذورات به درون این چاه می انداخته اند؛ همانطور که هنوز هم بعضی از مردم در اروپا گاهی سکه یا اشیاء دیگری را برای برآورده شدن آرزو در چاه می اندازند. (چاه آرزو یک سنت و باور فولکلور قدیمی در اروپا است که بر طبق آن، بیان آرزو در چاه می تواند به برآورده شدن آن کمک کند).

به گزارش خبرنگاران ؛ منطقه ای که امروز شهر گرمرینگ در آن واقع شده است، از گذشتۀ بسیار دور محل سکونت اقوام مختلف بوده است؛ یافته های فراوان مربوط به دوران پیش از تاریخ تاییدی بر این واقعیت هستند. از سال 2021 به این طرف، در جریان کاوش های اجرا شده، بقایای زیادی از سکونتگاه های قدیمی (از عصر برنز تا قرون وسطی) در این منطقه پیدا شده اند.

بخشی از این آثارِ تازه کشف شده، بقایای چاه هایی است که در دوره های مختلف برای تامین آب ساکنان منطقه مورد استفاده بوده اند. اما به گفتۀ ادارۀ حفاظت از آثار تاریخی استان باواریا (BlfD)، یکی از این چاه ها به کلی با بقیه فرق دارد. این چاه که دارای دیواره های چوبی است، بیش از 3 هزارسال قدمت دارد و با عمق 5 متری اش، از همۀ چاه های دیگر منطقه عمیق تر است.

دکتر یاخن هابرسترو که باستانشناس مسئول در ادارۀ محافظت از آثار تاریخی است می گوید: این مورد خیلی نادری است که [دیوارۀ] یک چاه برای مدتی بیش از 3 هزار سال به این خوبی به جای مانده باشد. دیوارۀ چوبی چاه تقریبا به طور کامل در زیر خاک حفظ شده است و هنوز هم تحت تاثیر آب های زیرزمینی حالتی مرطوب دارد. ما امیدواریم که این یافته به ما کمک کند تا اطلاعات بیشتری دربارۀ زندگی روزمرۀ ساکنان باستانی اینجا به دست بیاوریم.

گروه باستانشناسان در درون این چاه 26 سنجاق برنزی، یک دستبند، یک دندان تزئین شدۀ حیوان، دانه هایی از جنس کهربا و بیش از 70 ظرف سفالی پیدا کرده اند. این یافته ها نشان می دهند که این چاه جایگاه و معنایی کاملا متفاوت با چاه های دیگر داشته است.

این آثار در زمان خودشان چیز هایی ارزشمند و گران قیمت بوده اند که نمونه های آن ها در گور های باستانی نیز پیدا شده است. این ها اشیائی برای استفادۀ روزمره نبوده اند. همچنین شکل قرار گرفتن آن ها در ته چاه نشان می دهد که آن ها را با دقت در آن جا گذاشته اند نه اینکه از بالا پرتاب شده باشند یا به صورت تصادفی در آن جا افتاده باشند.

ماتیاس فیل از ادارۀ حفظ آثار می گوید: حتی امروز هم چشمه ها برای خیلی از مردم یک جور حال و هوای جادویی در خودشان دارند. مردم سکه هایشان را در اینجور جا ها می اندازند تا برایشان خوش شانسی بیاورد. نمی شود گفت دقیقا چه انگیزه هایی مردمان 3 هزار سال قبل را به انجام این کار ترغیب کرده است که جواهرات و هدایای ارزشمند را در چاه بیاندازند. اما می توانیم فرض کنیم که این ها نوعی قربانی به امید داشتن یک سال پر محصول بوده اند.

مارکوس گاکنبیل، باستان شناس شهری، معتقد است که شاید از شکل و شمایل این چاه بتوان سر نخ هایی دربارۀ راز و رمز های آن به دست آورد: عمق زیاد این چاه نشان می دهد که استفاده از آن مربوط به زمانی بوده که سطح آب به طور قابل ملاحظه ای پایین رفته بوده. این یعنی یک خشکسالی طولانی در آن زمان وجود داشته است. پس شاید مردمی که اینجا زندگی می کرده اند بخشی از دارایی هایشان را برای خاتمه یافتن خشکسالی به عنوان قربانی در این چاه انداخته باشند.